24.2.12.4 EMİN VE GÜLÖREN SIR

Bitişik komşum sevgili Gülören (Sır) Kibare'nin ablasıdır.

Eşi Emin bey, bir zamanlar Bodrum'un en güzel simitini yapardı. Ne yazık ki fırınını erken kapattı.

Emin bey ile Gülören'in üç erkek, iki de kız çocukları var. Erkek çocuklar baba mesleğini seçmediler. Denizci oldular.

1998 yılında, Kurban Bayramına bir hafta kala Emin bey öldü.

Çok üzüldüm. Çok ağladım.

Halbuki kışın İstanbul'a dönerken, "Emin bey beni bekle, baharda gelince seninle rakı içeceğim" demiştim.

Emin beyin küçük bir sandalı vardı. Balığa çıkardı. Benden düdük istemişti. Mayıs sonu giderken Emin beyin düdüğünü gene de götürdüm. Gülören'e verdim.

Gülören benim en yakın komşum. Aramızda sadece bir duvar var, Ben koltuğumda oturrken onun mutfaktaki tıkırtısını duyarım. Bu bana güven verir. Zaten Gülören insana güven veren bir komşudur.

Gülören, her Bodrumlu hanım gibi, Cuma günleri pazara gider. Bodrum’un kendine özgü otlarından alır ve çok güzel yemekler yapar. Bana da verir. Keyifle yerim.

Emin (Sır) Bey’in simitçi fırını.
Köşede Laterna, hemen yanında fırın.

Şu fotoğrafın güzelliğini görüyor musunuz?

Kimler yok ki...

Sevgili komşum Gülören Sır’ın duvarında asılıydı.

Ayaktakiler. Soldan sağa: Mehmet Barut, Rasathane’de çalışan bir eleman, Kunduracı İsmail Sarı, Fıstıkçı Bistol Mehmet.

Oturanlar. Soldan sağa: Sert Hasan Demiröz, İnşaat Müteahhidi İbrahim Şakar, Terzi İbrahim Özkeskin, Rasatçı Ünal Turan, Fırıncı Emin Sır, Ünal’ın kardeşi Necati Turan.

Emin Sır 1929 doğumlu. Bu fotoğrafta 24 yaşında.

(Gülören Sır’a fotoğraftan kopya yaptırmama müsaade ettiği için, İbrahim Şakar’a isimleri yazdığı için, Türkan Şakar’a fotoğrafı eşine götürüp getirmede yardımcı olduğu için çok teşekkür ederim.)