SABAHIN DÖRDÜ.
KİTAP BİTTİ.
ASLINDA ŞİMDİYE KADAR ÇOKTAN BİTMELİYDİ.
AMA SON ZAMANLARDA BLOGUMLA FAZLA İLGİLENDİĞİMDEN KİTAP OKUMAYA PEK ZAMAN AYIRAMIYORDUM. ARTIK YOLUN SONUNA GELDİM. BUNDAN BÖYLE HIZLANACAĞIM.
***
SABAHIN DÖRDÜNDE BİTEN KİTAP, FİLİZ ALİ’NİN “Yok Bi’şey, Acımadı ki…” KİTABIYDI.
DAHA ÖNCE DE YAZMIŞTIM.
“Nihayet geldi” demiştim.
“Bugüne kadar hiçbir kitabı bu kadar çok beklemedim” demiştim.
“Bugüne kadar hiçbir kitabı aradan okumaya başlamadım” demiştim.
“Çünkü merak ediyorum ‘AIMA’ nasıl doğdu” demiştim.
“Tabii kitabı “Baştan okumaya başlayacağım” demiştim.
“Filiz Ali çok sade bir dille anlatıyor, anlattıklarını” demiştim.
“Severek okuyacağım, öğrenerek okuyacağım, üzülerek okuyacağım” demiştim.
“Belki ağlarım da” demiştim.
(Yukarıdaki satırları, 2017 yılının 24 Ekim günü Facebook’ta yazmıştım. 20 beğeni almıştım).
***
DÜN GECE KİTABI BİTİRDİKTEN SONRA, “BİR ANI KİTABI BU KADAR MI ZENGİN OLUR“ DİYE KENDİME SORDUM.
TABİİ HEMEN AKLIMA MURATHAN MUNGAN’IN “HARİTA METOD DEFTERİ” GELDİ.
OLUR DEDİM.
***
İSMET İNÖNÜ’NÜN BİR SÖZÜ VARDIR. HİÇ UNUTMAM. SIRASI GELDİKÇE DE KULLANIRIM. ”BİR İNSAN ÖMRÜNE SIĞAN DEĞİŞİKLİKLER HAYRET VERİCİDİR” DER.
HARİTA METOD DEFTERİNİ OKURKEN BU ÖZDEYİŞİ ÇOK SIK HATIRLADIĞIM GİBİ “Yok Bi’şey, Acımadı ki…” KİTABINI OKURKEN DE AYNI SIKLIKTA HATIRLADIM.
***
“Yok Bi’şey, Acımadı ki…” ÇOK KALABALIK BİR KİTAP.
İNSANLARIYLA, KONULARIYLA, OLAYLARIYLA, ÜLKE VE ŞEHİRLERİYLE, EYLEMLERİYLE, KOŞTURMALARIYLA.
ÇOK KALABALIK.
***
KİTAPTA; ARKADAŞLARIMLA, DOSTLARIMLA, TANIDIKLARIMLA, İSMEN BİLDİKLERİMLA KARŞILAŞMAK HOŞUMA GİTTİ.
YURTİÇİNDE VE YURTDIŞINDA AYNI YERLERDE BULUNMUŞ OLMAK BENİ HEYECANLANDIRDI. FARKLI ZAMANLARDA OLSA BİLE.
BİLDİKLERİMİ TEKRAR YAŞAMAK BENİ SEVİNDİRİRKEN BİLMEDİKLERİMİ ÖĞRENMEK DE BENİ ZENGİNLEŞTİRDİ.
AMA MERAK ETTİKLERİM DE OLDU.
ÖRNEĞİN, AYVALIK INTERNATIONAL MUSİC ACADEMY (AIMA) FİKRİ NASIL DOĞMUŞTU?
YANİ TÜRKÇESİYLE, AYVALIK ULUSLARARASI MÜZİK AKADEMİSİ NASIL KURULMUŞTU?
***
BİZLER TÜM SORULARIMIZIN YANITLARINI ANI-KİTAPLARDA BULURUZ.
BAZILARINI KEYİFLE, BAZILARINI HÜZÜNLE, BAZILARINI KIRGINLIKLA
HATTA BAZILARINI DA KIZGINLIKLA OKURUZ.
BEN BUNLARIN HEPSİNİ “Yok Bi’şey, Acımadı ki…” KİTABINDA YAŞADIM.
***
FİLİZ ALİ’Yİ YILLARDIR TANIYORUM. BİR ZAMANLAR, RADYODA “DÜNYA ÜLKELERİNDEN HALK ŞARKILARI” PROGRAMLARI YAPARDI. KİMLERİ TANIMADIK Kİ ONUN SAYESİNDE. ÖNCE ANLATIR, SONRA DİNLETİRDİ.
HER ZAMAN YARATICIYDI.
***
ALİYE HANIM VE FİLİZ ANKARA’DA AKAY SOKAK ÜZERİNDEKİ (sonra Esat Caddesi oldu) PERÇİNER APARTMANINDA KOMŞULARIMIZDI.
BİZE GELİRLERDİ.
ALİYE HANIM ÇOK GÜZEL BİR HANIMDI.
KONUŞTUKLARIMIZDAN BAZILARINI ÇOK İYİ HATIRLIYORUM.
 |
| 1935 NİŞAN FOTOĞRAFI |
***
ÖYLE KİTAPLAR VARDIR Kİ OKUDUKTAN SONRA HEMEN KİTAPLIĞINIZA KOYAMAZSINIZ. BİR SÜRE ELİNİZİN ALTINDA DURUR.
BU KİTAP DA ÖYLE BİR KİTAP.
***
SEVGİLİ FİLİZ ALİ ANILARINI 2015’TE BİTİRMİŞ.
DİLERİM YAZMAYA DEVAM EDER.
Sevgiyle,
Üsküdar, 17 Kasım 2017
NOT: Aliye Ali ile Sabahattin Ali'nin nişan fotoğraflarını
Filiz Ali'nin “Yok Bi’şey, Acımadı ki…" kitabından aldım.
Yapı Kredi Yayınları - 4959. Edebiyat - 1324
1.baskı: İstanbul, Eylül 2017. s.22
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder